Μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τις άδειες άνευ επιστροφής φυλακισμένων που κατηγορούνται για συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές ενέργειες, η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα επιστρέφει στην ειδησεογραφία και στην επικαιρότητα αν και διαχρονικά είναι γνωστό ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» για την ελληνική δικαιοσύνη. Το newsbomb.gr παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές και την ωμή πραγματικότητα.
Παλιά ήταν καζάνι που βράζει. Κολαστήριο ψυχών. Τώρα που οι φυλακές έχουν υπερχειλίσει εξαιτίας και των έγκλειστων του Μνημονίου είναι πολύ χειρότερες. Ούτε μόνο καζάνι ψυχών, ούτε κολαστήριο, ούτε στάβλος ανθρώπων. Πλέον, η κατάσταση στις Φυλακές Κορυδαλλού αλλά και στα υπόλοιπα σωφρονιστικά (;) καταστήματα, ίσως και να είναι μια από τις μεγάλες πληγές της Δημοκρατίας παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου να επιτύχει μια αποσυμφόρηση του συστήματος.
Η γενικευμένη αίσθηση που υπάρχει στην κοινή γνώμη είναι πως «αν αποφασίσουν όλοι οι απελπισμένοι κρατούμενοι των φυλακών που δεν έχουν ούτε να φάνε, ούτε μια κουβέρτα για να κρύψουν την παγωνιά -ανάμεσα τους και κάποιοι ιδιαιτέρως επικίνδυνοι- να αποδράσουν, θα το καταφέρουν από τη μια στιγμή στην άλλη».
Τα τελευταία περιστατικά με τις άδειες άνευ επιστροφής κρατουμένων που ήταν κατηγορούμενοι για τρομοκρατικές ενέργειες ενισχύουν δυστυχώς αυτή την αντίληψη.
Η νέα απόπειρα απόδρασης κρατουμένων από τις Φυλακές του Κορυδαλλού μοιάζει με εκρηκτικό υγρό στοιχείο που συσσωρεύεται επικίνδυνα στο δοχείο της σωφρονιστικής πολιτικής της χώρας με ότι αυτό συνεπάγεται. Αν και όταν σκάσει, είναι βέβαιον ότι θα έχει τα περιορισμένα αποτελέσματα μιας φλογισμένης μολότοφ...
Οι απόπειρες απόδρασης έχουν πληθύνει το τελευταίο διάστημα. Το ίδιο και οι επιθέσεις εναντίον σωφρονιστικών υπαλλήλων, όχι μόνον στον Κορυδαλλό, αλλά και σε άλλες φυλακές. Τα τελευταία χρόνια ο θυμός έχει συσσωρευτεί επικίνδυνα μεταξύ των κρατουμένων.
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι στις φυλακές Κορυδαλλού και αλλού, μένουν εγκλωβισμένοι μεταξύ της αδυναμίας της πολιτείας να βάλει τάξη στο χάος των χιλιάδων κρατουμένων, ορισμένοι εκ των οποίων -ανά πάσα στιγμή- μπορεί να αποδειχθούν ιδιαιτέρως επικίνδυνοι.
Μην πάμε μακριά. Αυτήν την στιγμή στον Κορυδαλλό βρίσκονται 924 υπόδικοι και 1148 κατάδικοι. Πόσοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τους αντιστοιχούν; Λιγότεροι από 180 άνθρωποι. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Ότι αν όλοι οι κρατούμενοι μαζί αποφάσιζαν να δραπετεύσουν, το μοναδικό τους εμπόδιο θα ήταν ο ψηλός μαντρότοιχος που χωρίζει τις φυλακές με τον έξω κόσμο. Και αυτός, όμως, ετοιμόρροπος είναι.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Αρκεί κανείς να μιλήσει με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και θα καταλάβει πως έχει η πραγματικότητα την οποία εδώ και χρόνια η επίσημη ελληνική πολιτεία προτιμά να την «στρογγυλεύει»...
Την ώρα που τα φώτα του ενδιαφέροντος έπεφταν στο μοίρασμα πειθαρχικών ποινών σε όσους σωφρονιστικούς υπάλληλους εμπλέκονταν στο περίφημο πάρτι του Χριστόδουλου Ξηρού με μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, η πραγματικότητα στις Φυλακές του Κορυδαλλού εξακολουθούσε να σαπίζει και μαζί της οι ζωές των ανθρώπων, είτε βρίσκονται εκεί φυλακισμένες είτε εργάζονται εκεί.
ΕΝΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑ 200 ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Στις Φυλακές Κορυδαλλού εργάζονται συνολικά 180 άνθρωποι, οι περισσότεροι σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Δουλεύουν εκεί για να φυλάνε χιλιάδες κρατούμενους μερικοί από τους οποίους είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι. Ένας σωφρονιστικός υπάλληλος αντιστοιχεί σε 200 κρατούμενος, αν αυτό λέει κάτι. Σε έναν χώρο «βόμβα» για την δημόσια υγεία, βρώμικο, χωρίς υγειονομική περίθαλψη, δίχως τα στοιχειώδη. Σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, η πολιτεία χρωστούσε σε αυτούς τους υπαλλήλους τον περασμένο Νοέμβρη 12.926(!!!) ρεπό!
Καταλαβαίνει κάποιος τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι στον Κορυδαλλό είναι κατά μία έννοια και οι ίδιοι... κρατούμενοι υπό άλλο καθεστώς βέβαια. Ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης έχει παραδεχθεί στη Βουλή πως: «Δεν είμαι περήφανος για την κατάσταση στις Φυλακές». Και μετά;
Και πριν, αλλά και μετά, η πραγματικότητα στις Φυλακές εξακολουθεί να περιφέρεται με βαριά πνευμονία μεταξύ υπουργικών... υποσχετικών και μέχρι εκεί.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Καταστημάτων Ελλάδος, Σπύρος Καρακίτσος με άρθρο του στην εφημερίδα της Ομοσπονδίας υποστηρίζει το εξής: «Παρά το γεγονός ότι στις κατά τη φίρμα Ελληνικές και χάριν του λόγου Φυλακές τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια κατάρρευση των δομών, πολλοί εμπλεκόμενοι φορείς (από αυτούς που έχουν σπουδάσει την ανώτατη φυλακολογία) συνεχίζουν και σφυρίζουν αδιάφορα, αντί να σφυρίξουν κλέφτικα για το επερχόμενο γιουρούσι...».
Ο ίδιος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων πως «είναι επιτακτική ανάγκη η χάραξη ενός νέου συστήματος κράτησης με κατηγοριοποίηση νέων τύπων καταστημάτων κράτησης, με λιγότερους κρατούμενους, με λιγότερους ισοβίτες, με την αποτελεσματική λειτουργία των αγροτικών φυλακών, με ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη, με ενοποιημένη ασφάλεια όχι του μαντρότοιχου και του ύψους του, αλλά για την διασφάλιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της διαβίωσης και της εργασίας».
Ακόμη και οι Κοινωνικοί Λειτουργοί αντιδρούν! Σε ανακοίνωσή τους τον περασμένο Δεκέμβρη αποκαλύπτουν: «Οι φυλακές στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας μας, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, διαθέτουν δυσανάλογο αριθμό Κοινωνικών Λειτουργών σε σχέση με τους ολοένα και αυξανόμενους κρατούμενους. Στο Κατάστημα Κράτησης του Κορυδαλλού υπηρετούν αυτήν τη στιγμή 5 Κοινωνικοί Λειτουργοί για περίπου 2.100 κρατούμενους, ενώ στο Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης υπάρχουν σήμερα μόλις 2 Κοινωνικοί Λειτουργοί για σχεδόν 700 κρατούμενους». Αλήθεια, γι' αυτό τι λέει η πολιτεία;
Οι Κοινωνικοί Λειτουργοι που επισκέπτονται στα σπίτια των κρατουμένων που αιτούνται άδεια, πηγαίνουν με δικά τους μέσα και φυσικά δικά τους έξοδα διότι «το υπουργείο δεν διαθέτει αυτοκίνητο της υπηρεσίας, ούτε συνοδεία για την ασφάλεια του Κοινωνικού Λειτουργού, ούτε πια καλύπτει τα έξοδα της μετακίνησής τους για τις υπηρεσιακές μετακινήσεις και τις κατ' οίκον επισκέψεις».
Αυτό το επικίνδυνα γυμνό σωφρονιστικό σύστημα, πόσο ακόμη μπορεί ν' αντέξει στ' αλήθεια;
-Μην πάμε, όμως, μακριά. Μέχρι πριν από λίγο καιρό οι Φυλακές Κορίνθου δεν είχαν καν διευθυντή! Σε έγγραφο που εστάλη στο υπουργείο Δικαιοσύνης στις 17 Ιανουαρίου, επισημαίνεται το πρόβλημα φύλαξης. Διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Δυστυχώς το Κατάστημα Κράτησης Κορίνθου μεταξύ των άλλων προβλημάτων που όλοι γνωρίζετε ότι αντιμετωπίζει στον τομέα της φύλαξης και όχι μόνον, τους τελευταίους 18 μήνες και έχουν φέρει σε δεινή θέση το προσωπικό, ήρθε να προστεθεί και αυτό της έλλειψης Διεύθυνσης και γραμματείας».
Όπως προκύπτει από το σχετικό έγγραφο της Ένωσης Υπαλλήλων των Φυλακών Κορυδαλλού, η κατάσταση που δημιουργήθηκε εκεί είναι τουλάχιστον εκρηκτική. Να σημειωθεί ότι το έγγραφο κοινοποιήθηκε και στην Εισαγγελία Κορίνθου.
-Ανάλογη η κατάσταση και στις Φυλακές Αλικαρνασσού. Με έγγραφό τους τον περασμένο Γενάρη, και μετά από επίθεση που δέχθηκε σωφρονιστικός υπάλληλος από κρατούμενους, οι υπάλληλοι των φυλακών εκεί υποστηρίζουν μεταξύ άλλων πως: «Το υπουργείο Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με τους ανθρώπους και τις υπηρεσίες του, μας έχουν εγκαταλείψει και αδιαφορούν για τις άθλιες συνθήκες εργασίας μας».
-Στην Κομοτηνή τα ίδια! Στις Φυλακές είναι για 90 ανθρώπους. Πια κρατούνται 360! Και εκεί υπάρχει θέμα ασφάλειας. Οι υπάλληλοι έχουν ενημερώσει το υπουργείο Δικαιοσύνης από τον περασμένο Γενάρη. «Επειδή για να καλυφθούν υποτυπωδώς οι νοσηλευτικές ανάγκες, μετακινείται προσωπικό (φύλακες) ενδοϋπηρεσιακά, αποδυναμώνεται η φύλαξη του καταστήματος με ότι αυτό συνεπάγεται...».
-Στις Φυλακές Πατρών, η κατάσταση επίσης είναι εφιαλτική. Σε έγγραφο της Ένωσης Υπαλλήλων προς το υπουργείο Δικαιοσύνης διαβάζουμε: «Η υπερπλήρωση της Φυλακής που από 360 κρατούμενους έχει 850, η μεγάλη έλλειψη προσωπικού, οι δραστικές μειώσεις στις πιστώσεις για την σίτιση των κρατουμένων, για το πετρέλαιο και την υλικοτεχνική υποδομή της Φυλακής, η έλλειψη μόνιμου γιατρού δε λύνονται με επικοινωνιακά τρικ αλλά με ουσιαστικές παρεμβάσεις»....
Το 2010 κι ενώ η οικονομική κρίση δεν είχε δείξει τα μεγάλα της δόντια κι ενώ δεν στέλνονταν σωρηδόν στις φυλακές άνθρωποι για «πάσα νόσο...», ένας σωφρονιστικός υπάλληλος του Κορυδαλλού μας περιέγραφε το εξής: Το υπουργείο δεν έχει δώσει χρήματα ούτε για φάρμακα των κρατουμένων. Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο το "ταμείο σιγαρέττων κρατουμένων" χρηματοδοτεί την αγορά φαρμάκων που κοστίζουν περίπου 25.000 ευρώ. Κανονικά τα χρήματα από τα τσιγάρα τους προορίζονταν για τις ανάγκες της φυλακής»!
Όταν τον είχαμε ρωτήσει αν παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη στους κρατούμενους είχε απαντήσει: «Στους τοξικομανείς, μια χούφτα φάρμακα...».
Αυτά, αλλά και άλλα πολλά καταγγέλλονται συνέχεια στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ωστόσο αυτό που αναφέρουν οι υπάλληλοι είναι: «Μας αντιμετωπίζουν ως αγνοημένη συνιστώσα. Οι συνθήκες εργασίας μας είναι πολύ κοντά με τις συνθήκες κράτησής τους. Όταν οι κρατούμενοι είναι ο ένας πάνω στον άλλον, αυτό είναι τιμωρία όχι μόνον γι' αυτούς αλλά και για εμάς που καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε σ' αυτές τις συνθήκες. Ο ρόλος του επαγγελματία είναι να κάνει προτάσεις, όταν όμως η πολιτεία δεν ακούει καμία επισήμανσή μας για το πρόβλημα που και η ίδια αναγνωρίζει τότε έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, κατά τη γνώμη μου. Εμείς καθημερινά σώζουμε ζωές, δεν χάνουμε μόνον. Γίνονται τσακωμοί, μπαίνουμε στη μέση, τραυματιζόμαστε. Βλέπεις έναν άνθρωπο να σφάζεται, δεν μπορείς να μείνεις παρατηρητής χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι η καρδιά σου δεν πάει να σπάσει όταν μπαίνεις στη μέση».
Ο Αντώνης Αραβαντινός, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων και ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι συμβαίνει με τις φυλακές, όταν τον ρωτάς τι γίνεται με τις φυλακές, συνήθως απαντά: «Έχουν κάνει τη μισή διαδρομή στο Πράσινο Μίλι» (Πράσινο Μίλι: ταινία που διηγείται τη ζωή ενός δεσμοφύλακα σε πτέρυγα θανατοποινιτών).
Το 2000 σε ντοκιμαντέρ του Χρήστου Καρακέπελη (Το Σπίτι του Κάιν, θέμα ο φόνος που διέπραξαν κοινοί άνθρωποι), ο Αντώνης Αραβαντινός έλεγε τα εξής αληθινά και προφητικά λόγια: «Κι όμως, η φυλακή είναι τιμωρία. Τι άλλο μπορεί να είναι; Σωφρονισμός; Μεγάλες κουβέντες. Σωφρονισμός που; Στη Φυλακή; Δηλαδή με το ζόρι; Ε όχι. Αυτό δε γίνεται. Αυτό είναι απάτη. Και ποιοι σωφρονίζουν τελικά; Εμείς που το βράδυ κλειδώνουμε τα κελιά, που κοιτάμε τα κάγκελα; Τη νύχτα που κουρδίζουμε τα ρολόγια τι κάνουμε; Σωφρονίζουμε τα ρολόγια;»...
Πηγή: www.newsbomb.gr
